vulgo 'morrazo'

È foda,pá

Coño,acábome de enterar de onde ven a famosa expresión 'é foda de collón puxado'.

A cousa acontecèu 'lá no sertâo' a principios de século 20.Un fulano chegóu a unha pensionciña de mala morte e prejuntóu se había aljunha habitación libre para pasala noite.O encarjado era un velliño de 95 anos inmijrante da china.Díxolle ó viaxeiro que solo quedaba libre un cuarto no terceiro piso ó lado do cuarto onde durmía a sua filla,pero advertíulle moi seriamente que se 'lle pasaba aljo' á rapaza,o viaxeiro sufriría inexorablementge 'os tles castijos chinos'.

O home asejuróulle que non iba pasar nada e aceptóu a habitación.Á hora da cena baixa polas escaleiras unha chiniña duns 18 anos,maciza coma un cañon.Durante a cena,a chiniña non deixa de provocar constantemente ó fulano (quen,pola sua parte,non dedixaba de pensar na advertencia do paisano).Quer como for,a tentación era demasiado forte e,pola noite,o jicho foi recibido de moi boa jana pola rapaza.Cando acabóu,voltóu cansado pro seu cuarto e botóuse a durmir.

Ò dia sejinte,amañecéu cunha pedra de cen kilos porriba do peito cunha nota que decía :”plimeilo castigo chino: pedla poliba do peito”.

O fulano pensóu para sí que se aquil era o pior castigo que lle podía dar o pobre vello,non había tanto problema.Levantóuse,colléu a pedra e tiróuna pola ventana.

Nise momento,vé outro papel no marco da ventana que decía: “segundo castijo chino:pedla amalada ó juevo dileito”.

O tipo,ó ver que a corda xa estaba chejando ó punto en que lle iban arrancar un juevo,nono pensa duas veces e tírase pola ventana,total, sempre sería millor romper un par de juesos ca quedar sin un juevo.Cando xa iba caíndo polo sejundo piso,ve un jrande cartel na parede que pon :”telceilo castijo chino:juevo izquieldo amalado á pata da cama”